
دلیل این تب ساخت و ساز در این دهکدهی کوچک در جنوب تایوان ساده است و آن هم ورود پیشرفتهترین کارخانهی تراشه سازی دنیا به آنجا است. شرکت صنایع نیمههادی تایوان (TSMC) که بزرگترین تراشه ساز قراردادی در دنیا است، در حال ساخت کارخانهای برای تولید تراشههای ۳ نانومتری در شانهوآ است. این محصولات نیمههادی قرار است تا ۷۰ درصد سریعتر و کممصرفتر از پیشرفتهترین نوع تراشههای حاضر باشند و در گوشیهای هوشمند گرفته تا ابر کامپیوترها به کار روند.
اما دامنهی تأثیر ساخت کارخانهی جدید TSMC بسیار فراتر از جنوب تایوان کشیده شده است؛ در دنیای نیمههادیها، اینجا مرکز جهان به شمار میرود.
شرکت تایوانی
فَب ۱۸ شرکت تایوانی TSMC که قرار است در شانهوآ در جنوب این کشور احداث شود.
این کارخانه که قرار است تولید انبوه خود را از سال آینده شروع کند، از فرآیندی برای تولید استفاده خواهد کرد که تاکنون فقط TSMC و سامسونگ الکترونیکس کره جنوبی به آن دست یافتهاند؛ در حال حاضر، پیشرفتهترین تراشهها ۵ نانومتر هستند، اما این تراشههای جدید ۳ نانومتری مزایای بزرگی را برای مصرفکنندگان به ارمغان میآورند: هرچه ترانزیستورهای تراشه کوچکتر باشند، مصرف انرژی آنها کمتر و سرعت پردازش آنها بالاتر میرود.
این کارخانه با مساحت ۱۶۰ هزار متر مربع، یعنی به بزرگی ۲۲ زمین فوتبال، کاملا درخور شرکت TSMC است که بر تولیدات جهانی محصولات نیمههادی کاملا چیره است.
اگرچه TSMC بهطور معمول در مرکز توجه نیست، اما سرمایهگذاری بزرگ این شرکت در فناوری پیشرفته و نفوذ روزافزون آن، به آرامی توجه دنیا را به سمت این غول تراشهسازی میکشاند.
موریس چانگ، بنیانگذار و اولین مدیر TSMC
درحالیکه کمبود جهانی تراشه موجب کندی یا حتی تعلیق تولید خودرو در ژاپن، اروپا و آمریکا شده است و سیاستمداران بسیاری از کشورها خواهان درونسپاری تولید تراشه هستند، کنترل این شرکت تایوانی بر بازار تراشه در دنیا توجه و البته نگرانی بسیاری را برانگیخته است.
TSMC سال آینده تولید انبوه تراشه ۳ نانومتری را شروع میکند
شرکتهای چینی در تلاش برای رسیدن به قدرت تولید TSMC ناموفق بودهاند و حتی آمریکا هم در این زمینه دچار مشکل شده است؛ اینتل قرار است تولید برخی از پردازندههای خود را به شرکت تایوانی واگذار کند. پنتاگون نیز خواستار سرمایهگذاری بیشتر آمریکا در ساخت تراشههای پیشرفته است تا تولید سلاحهای این کشور به تولیدکنندگان خارجی وابسته نباشد. تمام این موارد TSMC را به مهمترین کمپانی کمتر شناخته شده در دنیا تبدیل میکند.
اگرچه آرزوی بسیاری از دولتها است که بتوانند به موفقیتی در حد و اندازهی TSMC برسند، اما به احتمال زیاد هزینههای این موفقیت آنقدر زیاد خواهد بود که آنها را از تلاش برای رسیدن به آن باز دارد.
بهگفتهی بنیانگذار و مدیرعامل شرکت مشاوره زنجیره تأمین Seraph، «خودروسازان خود را شرکتهای غول دنیا میدانند، درحالیکه غول واقعی، سازندگان محصولات نیمههادی هستند و خریداران این محصولات در کارخانههای خودروسازی در برابر این سازندگان در حد مورچهاند.»
TSMC، پیشرو در صنعت ریختهگری تراشه در جهان
Node Process
دلیل اینکه TSMC مدتها از کانون توجه دنیا دور مانده این است که نیمههادیهای تولیدی این شرکت در محصولات برندهای مطرحی چون ایامدی، اپل یا کوالکام طراحی و فروخته میشوند و این برندها تمام توجه را به سمت خود جلب میکنند.
بااینحال، بیش از نیمی از بازار جهانی تراشههای سفارشی در کنترل این شرکت تایوانی است و این سلطه با دستیابی به هر فناوری ساخت (Process Node) جدید، بیشتر نیز میشود؛ درحالیکه درآمد TSMC در بخش فرایندهای ساخت ۲۸-۶۵ نانومتری که در تولید تراشههای اکثر خودروها به کار میرود، تنها ۴۰ تا ۶۵ درصد است، در بخش پیشرفتهترین تراشههای در حال تولید، درآمد این شرکت تقریبا به ۹۰ درصد میرسد.
مقالههای مرتبط:
در حال حاضر بخش صنایع، بهویژه صنایع جدید با ریسک بالا، بهشدت به TSMC وابسته است. دو دهه پیش، چندین کارخانهی ریختهگری مهم در حوزهی تولیدات نیمههادی وجود داشت، اما حالا تولیدات پیشرفتهترین محصولات فناوری در دنیا در تسلط همین شرکت تایوانی است.
از آنجایی که هر فرایند ساخت برای ظرفیت تولید جدید به توسعهای چالشبرانگیزتر و سرمایهگذاری بیشتر نیاز دارد، سایر تراشهسازان در طول سالها تمرکز خود را به طراحی معطوف و بخش تولید را به شرکتهای پیشرو در صنعت ریختهگری همچون TSMC واگذار کردهاند. هرچه هزینهی ساخت اجزای جدید بیشتر شد، تراشهسازان بیشتری نیز به برونسپاری روی آوردند و بدینترتیب از تعداد رقیبان TSMC که بهطور خاص در صنعت ریختهگری حضور داشتند، کاسته شد.
امسال، TSMC پیشبینی خود را برای سرمایهگذاری به ۲۵-۲۸ میلیارد دلار افزایش داد که در مقایسه با سال ۲۰۲۰ افزایشی ۶۳ درصدی نشان میدهد و آن را بالاتر از اینتل و سامسونگ قرار میدهد. تحلیلگران بر این باورند این میزان شامل سرمایهگذاری در ظرفیت تولیدی این شرکت برای تأمین پردازندههای اینتل میشود. این تراشهساز آمریکایی مجبور است بخشی از تولید پردازندهی خود را برونسپاری کند، زیرا بهشدت در تلاش است برای ساخت تراشههای مورد نیاز خود، به موقع به دو فناوری ساخت ۱۰ و ۷ نانومتری تسلط یابد.